सिमानाको कथा – झापाको मेचीपारिको नेपालको कथा व्यथा । दुईतिर मेची नदीका भँगाला अनि सिमानामा भारतको ‘थिचोमिचो’ । हेर्ने कथा अंक ११ – सिमानाको कथा
डुङ्गा चढी आउन सकेन बाटो
र विरानो भयो आफ्नै देश
आफ्नै खेत गयो परदेश
कहिले नदीले बाटो फेर्यो
कहिले सिमानालेबाटोफेर्यो।
तर उनीहरुको माटो फेरिएन।
सिमानामा वर्षौंदेखि सिमाना बनेर उभिएको
एउटा गाउँको व्यथा
सिमानाकोकथा
निमलाल राजवंशी चर्को घाममा यात्रु पर्खेर बसेका छन् । मेची पारिको गाउँ आउन जान नगरपालिकाले डुङ्गा राख्दिएको छ ।
मेची नदीका दुई भँगालोबिचको महेशपुर गाउँ भद्रपुर नगरपालिकामै पर्छ । हिउँदमा बगर नै बाटो बन्छ । वर्खामा डुङ्गा समात्नुपर्छ । पानी अझै बढ्दा यही डुङ्गा पनि चल्दैन । अनिमेचीपारिको गाउँ आफ्नै देशभित्र बन्दी जस्तै बन्छ ।
नदी तरेर हामी बलौटे माटोमा उम्रिएका हरिया घाँसहरु टेक्दै मेचीपारिको गाउँ छिर्यौं । बाटोको नामनिशान थिए । कहिले खेतका आलिहरु कहिले गोठाला र वस्तु हिँडेका डोबपछ्याउँदै हामी हिँडिरह्यौ।
भारत र नेपालको नक्सा छुट्याउने यहाँ कुनै पर्खाल थिएन न त थिए काँडेतारहरु । खेतका आलि र काँशका झ्याङहरुमा केही ताजा सिमेन्टीका किला भने ठोकिएका थिए । एकै बगालका वस्तुहरु कोही भारततिर चर्दैथिए । कोही नेपालतिर । एउटै खेतका आलीहरु केही भारततिर थिए केही नेपालतिर ।
हेर्ने कथाको अंक १० मा यसअघि ‘वडा नम्बर २२ को कथा’ प्रसारण भएको थियो ।
हेर्ने कथाका नयाँ अंकहरु अँग्रेजी महिनाको १ तारिख र १५ तारिख आउँछन् । हेर्ने कथाको आधिकारिक युट्युब च्यानल आजै सब्स्क्राइब गर्नुहोस् ।
मनमा केही आयो? लेख्नुहोस्:Cancel reply