विराटनगर छेवैमा एउटा आधुनिक गाई फारम छ । फारमभरि रहरलाग्दा उन्नत जातका गाईहरु छन् ।
करोडौं रुपैंया लगानी गरेर यो गोठ सुरु गर्ने गजेन्द्र शर्मा चाहिँ यहाँबाट ३ हजार किलोमिटर टाढा दुबइको हिल्टन होटलमा छन् । गजेन्द्र त्यहाँका तीन वटा हिल्टन होटल सम्हाल्ने महाप्रबन्धक हुन् ।
गाइ फारम छेवैको गाउँमा गजेन्द्र हुर्केका हुन् । बुबा चिनी मिलमा पिउन काम गर्थे । आमा अरुको जग्गामा अँधिया गर्थिन् । खान लाउन दुःख थियो ।
किसान परिवारका गजेन्द्रलाई सानैदेखि खेतीपाती भन्दा पढाइ लेखाइमा रुचि लाग्थ्यो ।
विराटनगरमा आइकम पढेर उनी बाटो खर्च बोकेर काठमाडौं गए । संयोगहरुले साथ दियो । चिनेजानेकाले काठमाडौंमा काम लगाइदिए । काठमाडौंमा केही वर्ष गलैंचा उद्योगमा काम गर्दा विदेशीसँग सङ्गत भयो ।
गजेन्द्र होटल म्यानेजमेन्ट पढ्न स्वीटजरल्यान्ड गए । पढाइ सके । काम गर्न थाले । हिल्टन होटलमा स्वीजरल्यान्ड अस्ट्रिया UAE मा काम गरेपछि सन् २०१७ मा चाइनाको हिल्टनमा जेनेरल म्यानेजर भए ।
गाइ फारममा गोबर सोर्दै गरेका चाहिँ गजेन्द्रका भाइ धर्मेन्द्र ।
धर्मेन्द्रलाई चाहिँ सानै देखि गाइबस्तु अनि खेतीपातीमा रुचि थियो ।
गजेन्द्रलाई समयले संसार डुलाएजस्तै भारत राजस्थानका अरबीन्द कोठारीलाई विराटनगर आउन जुरेको रहेछ । भेटनरी डाक्टर अरबिन्द यो फारमका म्यानेजर हुन् । दुई वर्षमा अरबिन्दको नेपाल माया यति गाढा भइसकेछ कि उनको परिवार पनि अब यतै बसाइँ सर्दैछ ।
साँझको दुध दुहुने बेला भयो । गाइहरु लस्करै लाइन लागेर नुहाउँदै दुध दुहुने मेसिन अगाडि उभिन्छन् ।
थुनमा मेसिन जोडिदिएपछि दुध सिधै भित्र कोठाको ट्याङ्कीमा पुग्छ । कुन गाइले कति दूध दियो कम्प्युटरले देखाउँछ । अनि यहाँको दूध विराटनगरका घरघरमा पुग्छन् ।
दुध दुहुने डिपार्टमेन्ट हेर्ने चाहिँ जोगबनीका रमेश यादव । फारमका साथीहरु उनलाई मायाले रमेश चाचा भन्छन् ।
कुनै दिन नयाँ साइकल चढ्न पाए हुन्थ्यो भनेर सपना देख्ने गजेन्द्र शर्माले सपनाहरु पछ्याउँदै पछ्याउँदै संसार देख्यो । नाम र दाम कमायो । यतिखेर फेरि एउटा सपना आफ्नै गाउँको माटोमा टुसाएको छ । आाखिर जिन्दगी सपनै सपनाको खुड्किलो त रहेछ नि !
