मलेसियाको उकाली ओरालीहरुमा

कामको सिलसिलामा म मलेसिया आएको आउँदो अगस्ट ४ तारिखमा ६ वर्ष पुग्छ। म अगस्टको १/२ तारिखमा घरमा जाने आशामा बसेको छु। म यहाँ सुरक्षागार्डको काम गर्दैछु। सुरक्षागार्डलाई न त छुट्टी मिल्ने न त आराम नै मिल्ने। नियमित कामको सास्ती पाएको अवस्थामा लकडाउनले गर्दा ड्युटीमा मलाई केही राहत मिलेको छ । मलेसियामा अहिले देशभर कोभिड-१९ रोगले गर्दा मार्च १८ देखि अप्रिल २८ सम्म लकडाउन छ । लकडाउनले गर्दा मैले काम गर्ने अफिस पनि बन्द छ। मेरो नियमित दिनचर्या ५:३० बजेको मोबाइलको अलार्मसँगै सुरु हुन्छ ।

बिहानै उठ्यो, खाना पकायो, नुहायो, खाना प्याक गर्यो र ६:३० मा झोला बोकेर नियमित काममा हिँड्यो । मेरो ड्युटी बिहान ७ देखि साँझ ७ बजेसम्म हुन्छ । म मलेसियाको पहाडी क्षेत्रमा बस्ने भएकोले यहाँ उकाली र ओराली गर्दै ड्युटी जानु पर्छ । बिहानको आधा घण्टा पैदल हिडेर ड्युटी जाँदाको बेग्लै मजा हुन्छ  किनभने चिसो हावा, मनिसहरुको मर्निङ वाक र उज्यालो हुँदै गर्दाको चरीको चिरबिर आवाजमा हिडेंकाे पत्तै हुँदैन । मलाई पनि बिहान मर्निङ वाक हिँडेको जस्तै लाग्छ ।

ड्युटी ७ देखि सुरु हुने भएपनि अफिस ९ बजे देखि खुल्छ र कामको चाप बिस्तारै बढ्दै जान्छ। दिनभर ड्युटीमा यताउता गर्दागर्दै साँझको ६ बजे अफिस बन्द हुन्छ। अफिसका सबै स्टाफहरु घर हिँडेपछि म साथीलाई कुर्दै दिनभरको थकाइ मेट्छु । जब साथी आइपुग्नुहुन्छ तब म फेरि आफ्नो झोला बोक्छु अनि उही उकालो र ओरालो बाटोमा हस्याङफस्याङ गर्दै कोठातिर लाग्छु ।

कोभिड-१९ रोगले गर्दा कम्पनी बन्द भएको हुँदा ड्युटीमा मलाई आनन्द छ। कम्पनीमा सुरक्षागार्ड अन्तिम अवस्थासम्म पनि खटिनु पर्ने भएकाले मेरो छुट्टी भने छैन तर राहत मिलेको महसुस भने गरेको छु। यहाँ सुरक्षागार्ड बाहेक घाँस काट्ने कामदार अरु तीन जना आउँछन्। त्याे पनि हप्ताको तीन दिन मात्र। सफा गर्ने दुई जना स्टाफ भने नियमित आउँछन्। अहिले मैले बिहान र बेलुका यिनै कामदार र सुरक्षागार्डको बारेमा कम्पनीका मान्छेलाई रिपोर्टिङ गर्ने मात्र काम हो।

आजभोलि दिनभर आरामले एक्लै बस्ने र मोबाइल खेलाउने काम हुन्छ। अहिले काम सजिलाे भएकाले मलाई त लकडाउन थप भए हुन्थ्यो जस्तो लाग्छ बेलाबेलामा। तर के गर्नु फेरि तलब भनेको समयमा नपाइने हुँदा छिटो खुले हुन्थ्यो भन्ने पनि लाग्छ। कम्पनीबाट मोबाइलमा मेसेज पनि आइसकेको छ – यो महिना खाना खर्च मात्र दिन्छु बाँकी तलब अर्को महिना सबै दिन्छु भनेर । हुँदैन यो महिना चाहिन्छ भनौं भने पनि कसरी भनौं सबै अफिसियल काम बन्द छ। तलब भन्दा पनि ठूलो चिन्ता त यो साल म बेलैमा घर जान मिल्दैन कि भन्ने पो छ।

आशा राख्द छु छिटै कोभिड-१९ रोगको अन्त्य होस् । म समयमै घरमा जाने वातावरण मिलोस् ।