आज बिहानै उपस्थित भयो । सधैँ रातमा देखिने आज बिहानै टाङ्खटिङ्ख खोला पार गरेर बस्ति नजिकै आइपुग्दा मान्छेहरुको कोलाहलले प्यारो निन्द्राबाट ब्युझाँयो मलाई ।

Covid19 को त्रासबाट बँच्न घरको न्यानो निन्द्रा काफी भएको बेला फेरि उसको त्रास थपियो । “ए! हात्ती आएछ हात्ती !” आमाले दुध भर्दै कराउनुभयो । म हतार हतार उठेर घर अगाडीको खोलाको वारिपट्टि बसेँ, कहिले ऊ त्यो बडेमानको कान हल्लाउदै खोलाको तिरै तिर हिड्छ र मनभरी हेर्न पाइएला भनेर सोच्दै। एक मनले त आफ्नै घर छेउ हुदै जंगल पसेपनि त हुने नि भनेर पनि संझे । त्यो लोभलाग्दो जंगली हात्तीको आफ्नै कपिराइटको फोटो हुँदाको सान सम्झेर मनपनि फुरुङ्ग भयो एकछिन। सोच्दा सोच्दै ऊ खोलाको तीरैतीर गयो । बुद्धिमानी जनावर भनिन्छ नि त उसलाई, Social Distancing प्रष्ट बुझेको जस्तो लाग्याे मलाई,उसको त्यो मेरो घर तिर नलागी खोलाको तीरैतीर जाने निर्णय देखेर ।

एक्लै आएछ यो पटक Social Distancing राम्रैसगँ बुझेको छ जे होस्! अब प्रत्येक बेलुका निस्कन्छ । अनि गाउँमा मानिसहरुले आफू बिच दुरी राख्दै खेदाउनु पर्छ उसलाई। ‘नेपाल सरकारले लकडाउन घोषणा गर्या छ, घरमै बस्’ भन्न मन थियो उसलाई पनि । अनि फेरि यो नागरिकतै नभएको जन्तुलाई कुन देशको भन्नु। छ न त छ नि त्यसको पनि घर! तर हामीले दिनै पिच्छे आगो लगाएको लगाई छौँ। के खाएर बसोस् त्यो आफ्नो घरभित्र?

दिनभरी मकै गोड्यो रातभरी हात्तीले खाइदेला कि भनेर कुर्यो! अबको हामि गाउँलेको दुई चार दिन र दुईचार रातको काम पक्का भयो, प्राय सबैको मनले यही सोचेको हुनुपर्छ आज । न Covid19 ले न कुनै लकडाउनले न त कसैको Social Distancing ले असर गर्न सक्यो यो मान्छे र हात्ती बिचको सम्बन्धलाई। आफै बन बिज्ञानको बिद्यार्थी अनि मानव हात्ती द्धन्दको भोगाइसँगै हुर्केर होला एकछिन सोच्न बाध्य बनायो मलाई ।कस्तो गाह्राे कुरा!  २०६२ सालदेखि २०७६ सम्ममा ११ वटा हात्ती र ३७ जना मानिसको ज्यान गइसकेको रैछ झापामा मात्रै । हात्तीको बासस्थान मासिने क्रम पनि जारी छ अनि हामीबिचको यो लुकाछिपी र द्धन्दले डरलाग्दो रुप लिइरहेको छ । तर पनि सरकारको चासो चैँ नगन्य मात्रै । 

Covid19 लाई त Social Distancing ले काम गर्ला, अब प्रत्येक दिन नजिकिएको यो मानव हात्ती द्धन्दलाई कसरी सुल्झाउने होला? कुनै न कुनै दिन यसको उपचार उपाय पक्कै निस्केला। तर यो त फेरि एक मान्छेबाट अर्को मान्छेमा, एक एयरपोर्टको बाटो हुँदै अर्को देशमा नसर्ने खालको रोग। प्रकृतिसंग लागेको रोगको उपचार त के होला र खै !! 

बिजु पोड्याल

झापा

Leave a comment

मनमा केही आयो? लेख्नुहोस्:Cancel reply