बिहानको किरणसँगै मेरा आँखाका परेली पनि झुल्के घाम र नयाँ परिवर्तन हेर्न आतुर छन्। तर सधैँ जसो मेरो दिनको सुरूवात इन्टरनेटमा “कोरोना” भाइरसको अपडेट संगै हुने गरेको छ।
मलाई लक डाउनको तेस्रो दिन सम्म पनि थाहा थिएन “लक-डाउन”को अर्थ के थियो भनेर तर पालना भने गरिनै रहेको थिएँ। बिस्तारै फेसबुक र इन्टरनेट तिर यसको व्यापक हल्ला हुँदै गयो अनि मलाई पनि थाहा भयो।
संसारभर अहिले महामारीले निकै त्रास पैदा गरेको छ। यसैगरी मेरो मनमा पनि एक प्रकारको डर पैदा गरेको छ। तर म बिभिन्न तरिकाले आफ्नो मन सम्हाल्ने काम गरिरहेको छु। विकल्प पनि अरू केही छैन।
मन ‘झनै आत्तियो’ भन्दै थियो हिजोको तुलनामा आज संक्रमितको संख्या बढ्दो छ। समाचारले आफ्नो धर्म छोडेको थिएन। अझ थप सतर्कता अपनाउन आग्रह गर्दै थियो। म धन्यवाद दिन चाहन्छु संन्चारकर्मी, डाक्टर, पुलिस, नर्स र अरु बिभिन्न विधाको सहयोगीहरुलाई जसले यस्तो माहामारीको बेलामा पनि यसरी कर्म गरिराख्नुभएकाे छ।
यो मेरो लागि निकै महत्वपूर्ण समय रहेको छ। मलाई हेर्न मन लागेको सिरिज, फिल्महरु हेर्नका लागि मलाई सबैभन्दा उत्कृष्ट समय मिलेको छ। मैले यो बसाइमा Money Heist, Vikings, Prison break, Narcos, The last kingdom सिरिज र मुना मदन, पुरानो पुस्ताका फिलिम, हेर्ने कथाको छुटेको भाग र बिभिन्न डकुमेन्ट्री हेरेर दिन बिताएको छु। केही समय निकालेर म उपन्यास पनि पढ्छु।
म यो बेला आफूलाई सिकाइको समयमा सदुपयोग गरि रहेको छु। अझ भन्न पर्दा मैले अहिले भन्दा पहिले कहिल्यै यसरी डायरी लेख्ने गरेको थिइन। तर अहिले मेरो दैनिकि नै बनेको छ। म धन्यबाद दिन चाहन्छु “हेर्ने कथा” र “सपनाको श्रङ्खला” को सम्पूर्ण पात्र र टिमलाई।
म यो समय अझ बिशेष होस् भनेर जानि नजानि भए पनि गितारमा औंलाहरु चाल्न थालेको छु। म आफू हराइएको महसुस भएको थियो, यो बसाइले म भित्रको आफूलाई खोज्न मद्दत गरिरहेको छ। मैले आजकै दिनमा मात्र हेमन्त रानाको “साइँली” गितमा धेरै थोरै बजाउन सक्ने भएको छु। जब म गितार समाएर बजाउन र गाउन सुरू गर्छु तब मलाई उज्जवल सागरको भनाइहरुले थप उर्जा र हौसला दिन्छन्।
अब त बर्खा लाग्यो क्यारे। गाउँमा सबैजना खेति गर्नमा मस्त हुन्छन्। टुसाएकाहरु फक्रिउन्, फक्रिएकाहरु फुल हुन्, फुलेकाहरु सुगन्धित हुन्, सुतेकाहरु उठुन्, उठेकाहरु हिडुन्, हिडेकाहरू दैडिउन्, दैडिएकाहरु गन्तव्यमा पुगुन्।
यस्तै सोच्दै र कल्पना गर्दै आजको दिन बित्छ र त्यो भन्दा अगाडि मैले मेरा भावना, चाहनाहरुलाई यही वहानामा यो डायरी लेखेर भ्याए ।
मलाई यसरी लेख्न प्रत्यक्ष, अप्रत्यक्ष सहयोग गर्नुहुने सम्पूर्णलाई दश औंला जोडेर नमस्कार 🙏🙏
बिनाेद सापकाेटा
तनहुँ
कथा धेरै राम्रो लाग्यो , आसा छ ,आगामी दिनमा अजै राम्रो प्रयास हुनेछ !शुभकामना !