श्रेया दाहाल

दिक्क लाग्थ्यो मलाई पहिला आफ्नो जिन्दगी देखेर। न त मैले आमाबुवाको लागि समय छुट्याउन पाएकी थिए न आमा बुवाले नै मेरो लागि।म आफ्नो पढाइको धुनमा बिहान ६ देखि बेलुका छ बजेसम्म विद्यालयमा व्यस्त रहन्थे। अनि आमाबुवा पनि हामीलाई शिक्षा दिन र हाम्रा आवश्यकतालाई पूरा गर्नका लागि अफिस र काममा व्यस्त हुनु हुन्थ्यो। 

साँच्चै धेरै धेरै धन्यवाद यो लकडाउनलाई जसले मलाई र मेरा आमाबुवालाई एकअर्कासँग समय बिताउने मौका दिएकोमा। मैले धेरै उमेर त बाँचेकी छैन, तर पनि जिन्दगीमा पहिलो पटक मैले आफ्ना आमाबुवासँग यति धेरै समय बिताउन पाइरहेकी छु। आमाबाबाका पुराना रमाइला अनुभवहरु सुन्दै आफ्ना जीवनमा लागू गर्दैछु । 

हुन त म एउटा विद्यार्थी हुँ। १० कक्षामा आध्ययनरत। विभिन्न खालका पुस्तक र ज्ञानका कुराहरु मैले विद्यालयमा नै पढ्थे। तर मैले कहाँ आफ्ना पुस्तकलाई यति नजिकबाट नियालेकि रहेछु र ? आफ्ना पुस्तकलाई यति नजिकबाट नियाल्ने र जान्ने मौका अहिलेका यी दिनहरूमा पाइरहेकी छु।यी लकडाउनका दिनहरुमा मैले आफ्ना पाठ्यपुस्तक अझ अध्ययन गर्दैछु।विद्यालयबाट पनि नसिकेका कुरा मैले आफ्नो स्व-अध्ययनबाट थाहा पाउँदै गइरहेकि छु।”त्यो बालापन, नयाँ वर्ष २०७७, मेरा साना बहिनीहरु , मेरो रमाइलो संसार” जस्ता कविताहरु लेख्दै ,आफूलाई अझ सिर्जनशील बनाउँदै, सृजनात्मक कार्यमा रमाइ रहेकी छु। 

आफ्नो सुन्दर भविस्यको परिकल्पना गर्दै त्यसलाई साकार पार्न मेहनत गर्न मलाई यस लकडाउनले समय प्रदान गरेको छ। एस.इ.इ. परीक्षा स्थगित भएको सुन्दा मलाई पहिला अलि अलि रिस उठेको थियो र अलि अलि नमज्जा पनि लागेको थियो। तर अहिले सहि निर्णय लिएको रहेछ सरकारले जस्तो लागेको छ।एकातिर कोरोनाको महामारीबाट देशलाई बचाउने, अर्कातिर म जस्ता एस.इ.इ. दिने विद्यार्थीहरुलाई थप तयारी गर्ने मौका प्रदान गरेर सरकारले हामी देशबासी र विद्यार्थीलाई ठूलो गुन लगाएको छ। 

हामीलाई आशा छ समयसँगै यो बिपत्ती हटेर जानेछ, सुखको दिन आउने छ। जमघट गर्ने अवसर प्राप्त हुनेछ। तर यसको लागि हामीले हाम्रो जीवनमा पूजापाठ भन्दा पनि अस्पताल र साबुन पानी महत्वपूर्ण छ भन्ने कुरालाई बुझी पटक पटक मिची मिची साबुन पानीले हात धुने बानीलाई सधै निरन्तरता दिनुपर्नेछ र कोरोनालाई हराउनु पर्नेछ। अरुलाई पनि यो लकडाउन मलाई जस्तै सुनौलो अवसर बनोस् । सबैलाई नयाँ बर्ष २०७७को हार्दिक मङ्गलमय शुभकामना।