आकाश शेर्पा (आङ्ग काजी )

न हरेक बिहान चाँडो उठेर नुहाई धुवाई गर्नु हतार छ। न त बेलुकी फ्रीजमा राखेको खानलाई टिफिन बक्समा राख्नलाई आतुर छौँ । न गाडी  नै छुट्छ कि भन्ने चिन्ता। न त आज बोसको भिजिटर धेरै आउँछ कि भन्ने त्रास नै। हप्तामा आउने बिदाको पर्खाइमा बस्ने म हरेक दिन छुट्टी मनाउँदैछु । तर आजभोलि छुट्टी धेरै भएको जस्तो लाग्छ।

मार्च ११ तारिख, म काम गर्ने देश कुवेतको सरकारले एक्कासी सबै क्षेत्र अस्पताल र खाद्यान्न पसल बाहेकका सबै सार्वजनिक स्थानहरुमा लकडाउन घोषणा गर्यो। बेलुकी अफिस बन्द गरेर निस्कने बेलामा म्यानेजरले ‘भोलिदेखि १५ दिनको कम बन्द भयो, हाम्रो रेस्टुरेण्ट सबै बन्द भएको छ। अफिस पनि बन्द गर्न भनेको छ। त्यसैले पन्ध्र दिन हामी काममा आउँदैनौ।अफिस राम्रोसँग बन्द गरेर निस्कनु’ भनेको थियो। तर फेरि राति अचानक म्यासेज आयो- भोलि मिटिङ्ग गरेर मात्र हामी अफिस बन्द गर्छौ भनेर। बिहान सधैँको समयमा नै अफिस पुगियो। र सबै विभागका कर्मचारीको संयुक्त बैठकपछि लकडाउनमा बसेका हामी अहिले सम्म आइपुग्दा ६० दिन भन्दा बढी भैसकेछ। 

यस बिचमा बढी समय समाचार मै ध्यान गयो। हरेक दिनको ब्रेकिङ्ग न्युजमा संक्रमितको संख्या बढेको अनि विश्वमा नै तिव्र गतिमा बढेको यो महामारीले सिकायो धैर्य हुन। लकडाउन खुल्ला र दैनिकी पहिलेको जस्तै होला भनेर आशा राख्थे। तर त्यो दिन अहिलेसम्म आएन।

यस अवधिमा  हेर्ने कथाका हरेक शृंखलाहरु दोह्रोएर हेर्ने र आफूलाई मन परेको शृंखलालाई अझ हेर्ने गरियो। यस बिचमा नेपाली, हिन्दि, अंग्रेजीका केही फिल्महरु पनि हेरियो। केही श्रव्यदृश्यहरु हेर्दै सममासमयिक घटना र बिषयहरुका अन्तर्वार्ता समाचार हेर्दै लगभग साठी दिनको लकडाउन त काटियो। तर अझै संक्रमण बढेको कारण कुवेत सरकारले लकडाउन सँगै २२ घण्टे कर्फ्यु जारी गरि कोठा भित्रै बस्न बाध्य बनाएको छ। 

यस अवधिमा सुरुको एक महिनामा आत्तिए पनि दैनिक रुपमा बढेको संक्रमणले मनलाई धैर्य हुन सिकाउँदै लगेको छ। आजभोलि प्रेरणादायक भिडियोहरु हेर्ने अनि सन्देशहरु पढ्ने गरेको कारण अझ सहने शक्ति बढेको जस्तो महसुस गर्न थालिएको छ। अझ विभिन्न धार्मिक लेखहरु र पुस्तकहरु पढ्ने चेस्टा पनि गरिरहेको छु। अझै कति लाग्ने हो यो लकडाउन खुल्न। तर यो लकडाउनले सहनशील हुन पनि सिकाएकाे छ। त्यसैले धैर्यताको फल पक्कै मिठो मिल्छ भनेर नेपालमा रहेका बाबा आमा र भाइहरुलाई आश्वासन दिदैँछु।श्रीमतीलाई पनि सान्वना दिन्छु। लामो छुट्टी बाँकि रहेको कारण तलब आइरहेको भएपनि अर्को महिनाबाट तलब नआउने जानकारी कम्पनीबाट पाइसकेँ।

चाँडो यो कोरोना भाइरसलाई जितेर लकडाउनलाइ पार गर्दै काममा जाने आशा राख्दै फेरि भन्नेछु पक्कै धैर्यताको फल मिठो नै हुनेछ ।