तिमी वारि म पारि बिचैमा पापी कोरोना

आज पनि बिहान पाँच बजे नै अलार्म बज्यो, निन्द्रा खुल्यो। यता उति हेरें सबै साथीहरु मस्त निन्द्रामै थिए। कम्पनिले काम बन्द गरेको हप्ता दिन भो। बेतलबी छुट्टिमा सबै बसेका छौँ। बाहिर गएर चिया खाने मन भयो गेट सम्म गएँ। बाफ्रे ! आज भोलि त lockdown पो छ त? 

गेटको ढोका खोलेर हेरें मान्छे र सवारी साधनले सधैं भरिभराउ सडक आज भोलि सुनसान छ। फार्मेसी र खाध्यान्नको पसल बाहेक सबै बन्द छन। सुपर मार्केट सम्म जाने बहाना बनाएर आफ्नो ID लिएँ । अनि मास्क लगाएर निस्के। फाट्ट फुट्ट मोटरहरु र एक दुई मान्छे हिँडिरहेछन्। अति आवश्यक काममा बाहिर हिँड्न पाइन्छ तर मास्क लगाएर हिड्नु पर्छ । मास्क लगाइएन भने यहाँको एक हजार दिर्हाम जरिवाना तिर्नु पर्छ। 

प्रहरीहरु तैनाथ थिए । सबै बाहिर हिँड्ने मान्छेहरुलाई बोलाउदै tempreture नाप्दै ‘आजभोली यस्तो समस्या छ जतिसक्दो घर भित्रै बस्नु है’ भनी सम्झाउदै पठाउदै थिए। म पनि लाइनमा उभिएँ । सबै चेकजाँच गराएँ । ‘कहाँ हिडेको’ भनी सोधे मलाई। मैले ‘सब्जी किन्न सुपरमार्केट हिडेको’ भनें। ‘ओके जाउ, तर तीन चार दिनलाई एकैचोटी सब्जी किनेर लगे राम्रो, बाहिर ननिस्किनु है’ भनी सम्झाए मलाई । ‘हुन्छ सर’ भन्दै म सुपरमार्केट तिर हिडेँ। मन मनै सम्झिए मेरो देश र यहाँ यहि त फरक रहेछ।यहाँ मुखले सम्झाए पछि सबैले मान्छन् । मेरो देशमा भाटा र डण्डा बर्साउँदा नि बाहिर हिँड्नै खोज्छन्।

सुपर मार्केटको गेटमा पुगें सेक्युरिटी गार्डले फेरि tempreture नाप्यो अनि हातमा sanitizer छर्की दियो ।  म हात मुसार्दै भित्र छिरें। सधै ब्यस्त हुने मार्केट सुनसान छ । साग सब्जिको मूल्य दोब्बर छ। दुई तीन वटा ब्रेडको प्याकेट उठाएँ अनि प्याज टमाटर दुईचार दिन पुग्ने हिसाबले लिएँ । काउन्टरमा गएँ । सबै क्यासिएरहरुले हातमा ग्लोब्स मास्क अनि चश्मा लागाएका थिए। क्यासिएरले मलाई भन्यो – ‘सर क्याश भन्दा कार्ड प्रयोग गर्नु होला यो समय हामी सबैले सावधानी अपनाउनु जरुरी छ।’

बेलुका ठिक आठ बजे सबैको मोबाइलमा नोटिफिकेसन पठाउँछ “बाहिर ननिस्कनु, अब रोडमा औषधि छर्किने समय भो।” अनि बाहिर प्रहरीहरु माइकिङ गर्दै हिँड्छन् । घरको छत र बाल्कोनीहरुबाट गिटार, ड्रमसेट बजाउँदै रोडमा हिँडिरहेका प्रहरीलाई सबैले हाई-हाई गर्छन् ।

अहिले मेरो फोनमा रिचार्ज छैन । म बिदेशमा तलब बिना बसेको पनि एक हप्ता भो। श्रीमतीलाई मनमनै सम्झिन्छु । अब एक दुई दिन टाढै बसुम् प्यारी । ज्यान बच्यो भने पुरै जुनी त सङ्गै कटाउनु छँदैछ नि।

यस्तै छ !

तिमी वारि म पारि
बिचैमा पापी कोरोना !!!

बालकुमार राई

हतुवागढी, भोजपुर, हाल- दुबई


No responses yet

मनमा केही आयो? लेख्नुहोस्:Cancel reply