मौसम झै बदलिरहने रैछ जिन्दगी पनि । अबको जिन्दगीको बाटो यस्तो होला भन्ने अड्कल गर्दा गर्दै पनि कहिलेकाँही नसोचेकै भइदिने समय ।
विश्वमा महामारीको रुप लिएको कोरोना का कारण चैत ७ गते हुने भनिएको एस. इ. इ. स्थगित भयाे । त्यही बेलामा संचालन हुने अरू सबै परिक्षा स्थगित भनिएको सूचना आएसंगै मेराे एम. ए चौथो सेमेस्टरको परीक्षा पनि स्थगित भएको खबर पाए । परीक्षा होला कि छुट्टी भन्ने दोधारमा भएको मन अब एकाएक घर फर्किने बाटोतिर लम्कियाे । मन मात्रै, म त यतै छु कोठाको भित्ताै हेर्दै ।
कस्तो भएको होला गाउँ ? के गर्दै होलान गाउँले? महामारी बारे थाहा होला कि नहोला मेरा गाउँलाई ? साबुन पानि र मास्कको प्रयोगबारे गाउँमा कसैले बुझाए होलान् कि नाईं ? म बसेको सहर देखि परको, मेराे गाउँमा के भयो होला भन्ने त्रास बेग्लै छ मनमा । आँखा, मन मस्तिस्क गाउँमै भएको महसुस गरिरहेछु ।
… … … …
घर पछाडिको ठूलो पिपलको रुखले पालुवा फेर्दै छ । त्यस माथि भेला भएका भँगेरा र कागहरु कसकव आवाज ठूलो भन्दै कराइरहेका छन् ।
आहा…मेरो गाउँ !!!!
…रास्ट्रपति बाजेले बिहानै चौतारा लिपपोत गरेर सफा राखेका छन् र ओम जय जगदिश भजन रेडियाेमा घन्काएका छन् ..
…घाम लागेको छ हरेला ( दिँउसो घाममा आवज दिने किरा) बेस्सरी कराइराखेका छन् .. ..
…केटा हरु खोलामा माछा मार्न डोको र दुवाली बोकेर गहुँका खेतका आलीहरु तिर अघि बढ्दै छन् …
.. .बुढाबुढीहरु घर पछाडि तोलेनी डाँडामा तल रोडमा चलिरहेका जिपहरू हेरी बसेका छन र भन्दै छन् “आज दिल्ली होइ ऊ फलानो आयो” …”बेली धनगढी होइ उइका छोराछोरी आया” …”अ काठमाणु बाट पनअ जम्मै आयाका छन्” ..
stay_home ,stay_safe भनेको कोरोना नियन्त्रण गर्ने उपाय हो भनेर गाउँलाई के थाहा । सामान्य रुघाखोकी लाग्दा, तल पल्लो गाउँमा बस्ने बंगलादेश देखि मेडिकल थाप्न आएका मामाजी ( गाउँलेले दिएको नाम ) कहाँ पुर्याउनु पर्थ्यो । एकफेर व्यथाले च्यापेकी पल्ला घरे भाउजूलाई १२ बजे राति साथीभाइ ,काका काकी भएर नाम्लोको भारीले डोकोमा बोकेर अस्पताल लागेका थियौ । कथम कदाचित अहिले गाउँमा कसैलाई ज्वरो रुघाखोकी लाग्यो भने बोकेर स्वास्थकर्मीकहाँ कसले लैजालान् ? कि कोरोना भनेर बेबारिसे छोडी देलान ?
सुन्दैछु , रोजगारीका लागि भारत गएकाहरु जम्मै गाउँ फर्किदै छन् अरे । उहाँहरुलाई एक दुई हप्ता छुट्टै राख्ने ब्यवस्था कसैले अपनाउलान् कि नाइँ ? भारतबाट आएकाहरुको छिमेकमै एकजना ७०-७५ बर्षकी हजुरआमा बित्नु भयो अरे , दमको बिरामी हुनुहुन्थ्यो अरे..( भावपूर्ण श्रदान्जली) ।।
म झसङ्ग भए , कारण भर्खेरै एक गाउँले दाइले फोन गरेर गाउँमा त कोरोना भगाउन सबै गाउँका आइमाई बेलुकी बेलुकी घर पछाडिको मन्दिर मा भेला हुन्छन र पुजा गर्छन अरे । त्यति मात्रै हैन शरीरका प्राय भागमा कोइला दल्ने चलन चलेको छ अरे मेरो गाउँमा…कठै मेरो गाउँ!!!
