“आज दिल्ली होइ ऊ फलानो आयो”

मौसम झै बदलिरहने रैछ जिन्दगी पनि । अबको जिन्दगीको बाटो यस्तो होला भन्ने अड्कल गर्दा गर्दै पनि कहिलेकाँही  नसोचेकै भइदिने समय ।

विश्वमा महामारीको रुप लिएको कोरोना का कारण चैत ७ गते  हुने भनिएको एस. इ. इ.  स्थगित भयाे ।  त्यही बेलामा  संचालन हुने अरू सबै परिक्षा स्थगित भनिएको  सूचना आएसंगै मेराे एम. ए चौथो सेमेस्टरको परीक्षा पनि स्थगित भएको खबर पाए । परीक्षा होला कि छुट्टी भन्ने दोधारमा भएको मन अब एकाएक घर फर्किने बाटोतिर लम्कियाे । मन मात्रै, म त यतै छु कोठाको भित्ताै हेर्दै । 

कस्तो भएको होला गाउँ ? के गर्दै होलान गाउँले? महामारी बारे थाहा होला कि नहोला मेरा गाउँलाई ? साबुन पानि र मास्कको प्रयोगबारे गाउँमा कसैले बुझाए होलान् कि नाईं ?  म बसेको सहर देखि परको, मेराे गाउँमा के भयो होला भन्ने त्रास बेग्लै छ मनमा । आँखा, मन मस्तिस्क गाउ‍ँमै भएको महसुस गरिरहेछु ।

… … … … 

घर पछाडिको ठूलो पिपलको रुखले पालुवा फेर्दै छ । त्यस माथि भेला भएका भँगेरा र कागहरु कसकव आवाज ठूलो भन्दै कराइरहेका छन् ।

आहा…मेरो गाउँ !!!! 

 …रास्ट्रपति  बाजेले  बिहानै चौतारा लिपपोत गरेर सफा राखेका छन् र ओम जय जगदिश भजन रेडियाेमा घन्काएका छन्  ..

 …घाम लागेको छ हरेला ( दिँउसो  घाममा आवज दिने किरा) बेस्सरी  कराइराखेका छन्  .. ..

…केटा हरु खोलामा माछा मार्न डोको र दुवाली बोकेर गहुँका खेतका आलीहरु तिर अघि बढ्दै छन् …

.. .बुढाबुढीहरु घर पछाडि तोलेनी डाँडामा तल रोडमा चलिरहेका जिपहरू हेरी बसेका छन र भन्दै छन् “आज दिल्ली होइ ऊ फलानो  आयो” …”बेली धनगढी होइ उइका  छोराछोरी आया” …”अ काठमाणु बाट पनअ जम्मै आयाका छन्” ..

stay_home ,stay_safe भनेको कोरोना नियन्त्रण गर्ने उपाय हो भनेर गाउँलाई के थाहा ।  सामान्य रुघाखोकी लाग्दा, तल पल्लो गाउँमा बस्ने बंगलादेश देखि मेडिकल थाप्न आएका मामाजी ( गाउँलेले दिएको नाम )  कहाँ पुर्याउनु पर्थ्यो । एकफेर व्यथाले च्यापेकी पल्ला घरे भाउजूलाई १२ बजे राति साथीभाइ ,काका काकी भएर नाम्लोको भारीले  डोकोमा बोकेर अस्पताल लागेका थियौ । कथम कदाचित अहिले गाउँमा कसैलाई ज्वरो रुघाखोकी लाग्यो भने बोकेर स्वास्थकर्मीकहाँ कसले लैजालान् ? कि कोरोना भनेर बेबारिसे छोडी देलान  ? 

सुन्दैछु , रोजगारीका लागि भारत गएकाहरु  जम्मै गाउँ फर्किदै छन् अरे । उहाँहरुलाई एक दुई हप्ता छुट्टै राख्ने ब्यवस्था कसैले अपनाउलान् कि नाइँ ?  भारतबाट आएकाहरुको छिमेकमै एकजना ७०-७५  बर्षकी हजुरआमा बित्नु भयो अरे , दमको बिरामी हुनुहुन्थ्यो अरे..( भावपूर्ण श्रदान्जली)  ।।

 म झसङ्ग भए , कारण भर्खेरै एक गाउँले दाइले फोन गरेर गाउँमा त कोरोना भगाउन सबै गाउँका आइमाई बेलुकी बेलुकी घर पछाडिको मन्दिर मा भेला हुन्छन र पुजा गर्छन अरे । त्यति मात्रै हैन शरीरका प्राय भागमा कोइला दल्ने चलन चलेको छ अरे मेरो गाउँमा…कठै मेरो गाउँ!!!